3ο Φεστιβαλ Νεολαίας
Η ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα
στο 3ο Φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
Οι μνημονιακές δυνάμεις καταρρέουν όχι μόνο δημοσκοπικά και ηθικά. Γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ συσπειρώνεται η θετική πολιτική προσδοκία. Η ελπίδα και η προοπτική. η κοινωνία αγκάλιασε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης
Η ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στο 3ο Φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
- Μήνυμα στη διαπλοκή και στο σύστημα "το πάρτυ τελείωσε"
Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Φίλες και Φίλοι.
Το φεστιβάλ νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι πια ένα ξεχωριστό πολιτικό και πολιτισμικό γεγονός.
Όπως σε κάθε κρίσιμη στιγμή στη πατρίδα μας, έτσι και σήμερα, η γιορτή σας, δένει τον αγώνα με τον πολιτισμό, την ανατροπή με το τραγούδι, τους νέους και τις νέες με το σήμερα και το αύριο.
Και είναι πιστεύω όσο ποτέ επίκαιρο το σύνθημα της ΕΠΟΝ:
Πολεμάμε και τραγουδάμε.
Και ξέρω, όπως κι εσείς, ότι τις πιο όμορφες μάχες μας δεν τις έχουμε δώσει ακόμα.
Τα πιο όμορφα τραγούδια μας δεν τα έχουμε τραγουδήσει ακόμα.
Τις πιο όμορφες στιγμές μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα.
Ναι, είμαστε αισιόδοξοι.
Οι αντίπαλοί μας φοβούνται γιατί θέλουν το λαό κλεισμένο σπίτι και μια νεολαία σκυφτή, ημιμαθή και απαισιόδοξη.
Υποταγμένη στο φόβο, στην απάθεια, και στο βόλεμα.
Εμείς θέλουμε μια νεολαία όρθια, μαχόμενη, αισιόδοξη για το αύριο που θα χτίσουν τα δικά της τα χέρια.
Γιατί πίσω και πάνω από τους αριθμούς, βρίσκεται ο άνθρωπος.
Ο άνθρωπος της δουλειάς, του μόχθου, της βιοπάλης.
Ο ηλικιωμένος που κέρδισε και δικαιούται την αξιοπρέπεια μετά από δεκαετίες προσφοράς.
Η μάνα που θέλει, πασχίζει και ονειρεύεται να ζήσουν τα παιδιά της σε ένα καλύτερο κόσμο.
Και πρώτα-πρώτα ο νέος, που έχει το απαράγραπτο δικαίωμα να απαιτεί από την πατρίδα του στοιχειώδεις ευκαιρίες.
Ε, λοιπόν, το μέλλον αυτού του τόπου, το μέλλον σας, δεν μπορεί να είναι και δεν θα είναι η ανεργία, η διαλυμένη εκπαίδευση, η μετανάστευση.
Το μέλλον αυτού του τόπου, το μέλλον μας, δεν μπορεί να είναι και δεν θα είναι οι δουλειές του ποδαριού, με ένα μικρό χαρτζιλίκι αντί για μισθό.
Το μέλλον αυτού του τόπου, το μέλλον σας, δεν μπορεί να είναι και δεν θα είναι το γκρίζο, φιμωμένο, κοπάδι δούλων που προβλέπουν τα μνημόνιά τους.
Το μέλλον αυτού του τόπου είναι το δικαίωμα στην μόρφωση, το δικαίωμα στη δουλειά, το δικαίωμα στο όνειρο, το δικαίωμα στον έρωτα, το δικαίωμα στη ζωή.
Κι αυτό το μέλλον, όπως λέει ο ποιητής, δεν θαρθεί από μονάχο του έτσι νέτο σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς.
Όλοι μαζί!
Με την Αριστερά της ανατροπής.
Με το ΣΥΡΙΖΑ των μεγάλων οριζόντων.
Γιατί ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες, όπως έλεγε και το δικό σας σύνθημα.
Ήρθε η ώρα της ανατροπής σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Και είμαστε πολύ χαρούμενοι που σήμερα έχουμε μαζί μας τους ευρωπαίους συναγωνιστές, γιατί μαζί μπορούμε να κάνουμε βήματα μπροστά για την Ευρώπη των λαών.
Γιατί η Ευρώπη είναι σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι. Και απλώνονται μπροστά της τρεις βασικές επιλογές.
Η πρώτη είναι η επιμονή στο δόγμα της κ. Μέρκελ.
Είναι η πεπατημένη που έχει προκαλέσει τραγωδίες, η λογική της υποτίμησης της εργασίας, της περιουσίας και της ζωής των ανθρώπων μέσα από βάρβαρα μνημόνια.
Η δεύτερη είναι η λογική της εθνικής αναδίπλωσης και του λαϊκισμού.
Είναι το μίγμα του νεοφασισμού και της επιστροφής σε εποχές καταστροφής.
Η τρίτη είναι η επιλογή και η στρατηγική της αριστεράς.
Που αγωνίζεται για την Ευρώπη των λαών. Που ξαναφέρνει στο προσκήνιο τις αξίες της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, της κοινωνικής συνοχής.
Όμως ποια αριστερά είναι χρήσιμη για το κοινό μέλλον των ευρωπαϊκών λαών;
Εμείς λοιπόν πιστεύουμε: Ότι η Ευρώπη χρειάζεται μια αριστερά με σταθερές αρχές και αξίες, χωρίς όμως να περιχαρακώνεται στον εαυτό της.
Χρειάζεται μια αριστερά που καλωσορίζει και αλληλεπιδρά με τα κοινωνικά κινήματα και τα λαϊκά ξεσπάσματα.
Θέλω να σημειώσω, ότι αν ο Σύριζα είχε δει με καχυποψία το ξέσπασμα των αγανακτισμένων στην Ελλάδα, ενδεχομένως οι εξελίξεις να ήταν εξαιρετικά οδυνηρές και οι αποκρουστικές ιδέες του φασισμού να είχαν βρει εύφορο έδαφος ακόμα και μέσα σε αυτό το κίνημα.
Η αριστερά πρέπει στα λαϊκά ξεσπάσματα να είναι παρούσα με τους ανθρώπους και τις ιδέες της.
Όχι να τα κοιτάει από απόσταση και με καχυποψία.
Ούτε για να τα καθοδηγεί αφ υψηλού, αλλά να μαθαίνει και να αλληλεπιδρά, μέσα στα κινήματα και στους κοινωνικούς αγώνες.
Χρειάζεται, λοιπόν, η Ευρώπη μια αριστερά που να επιδιώκει διαρκώς ευρύτερες συμπαρατάξεις και συσπειρώσεις γύρω από τα επίδικα της συγκυρίας.
Τα επίδικα που προκύπτουν από τις δικές της αναλύσεις και όχι από τα ψεύτικα διλήμματα που χτίζει ο αντίπαλος για να επιβιώσει.
Χρειάζεται επίσης μια αριστερά που να καταλαβαίνει ότι λύσεις για την κρίση δεν μπορεί να έρθουν με πολιτικές εθνικής περιχαράκωσης, αλλά χρειάζεται συντονισμένη δράση σε διεθνές επίπεδο.
Αυτές τις επιλογές υπηρετήσαμε όλοι μαζί και εγώ προσωπικά ως υποψήφιος για την προεδρία της κομισιόν.
Και τώρα ξέρουμε ότι δεν αρκεί σε κανένα μας να διαμαρτύρεται μόνος εντός της χώρας του.
Πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να προτείνουμε λύσεις για το κοινό μας σπίτι.
Για το τι μπορεί να σημαίνει πολιτική ένωση, για το πώς θα βάλουμε τη πολιτική και τις κοινωνικές ανάγκες πάνω από τις αγορές.
Για το πώς θα κάνουμε τους οίκους αξιολόγησης να λογοδοτήσουν.
Για το πώς θα μπουν οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Ο ΣΥΡΙΖΑ μεγαλώνει και απλώνεται μέρα με τη μέρα.
Είναι σημείο των καιρών αυτό το μεγάλο κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα, που παίρνει όλο και πιο ορμητικό χαρακτήρα.
Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, από τις πιο διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, πλησιάζουν το κόμμα μας, βλέπουν στο ΣΥΡΙΖΑ την ελπίδα για το μέλλον τους, ξεπερνούν κληρονομημένες από την ιστορία και την προπαγάνδα φοβίες και είναι έτοιμοι να τον εμπιστευτούν και να πορευτούν μαζί του.
Αυτό δεν είναι για μας μόνο πηγή αισιοδοξίας και δύναμης.
Είναι και τεράστια ευθύνη.
Πρωτόγνωρη ευθύνη.
Η λαϊκή προσδοκία, πολλαπλασιασμένη από τη φτώχεια και την απόγνωση που γέννησαν τα τελευταία πέτρινα χρόνια, ακουμπά στο ΣΥΡΙΖΑ.
Όχι μόνο για τους καθημερινούς αγώνες. Αλλά και για τη διακυβέρνηση της χώρας.
Θέλω, λοιπόν, να διαβεβαιώσω όλες τις νέες και τους τους νέους, όλους τους Έλληνες, ότι είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες που θα μας εμπιστευτεί ο ελληνικός λαός.
Κι όταν λέω έτοιμοι δεν εννοώ έτοιμοι να διαχειριστούμε τη σημερινή κατάσταση.
Αυτό θα ήταν το πιο απλό και για να σας πω την αλήθεια θα μπορούσαμε να το κάνουμε πολύ καλύτερα από τους φωστήρες που μας κυβερνούν σήμερα.
Δεν είναι όμως δική μας δουλειά, ούτε δική μας φιλοδοξία, ούτε δική μας πρόθεση, η αναπαραγωγή της κοινωνικής αδικίας και της αυταρχικής αναλγησίας.
Εμείς δεν θα παίξουμε όπως προσδοκούν και όπως προεξοφλούν ορισμένοι με τους κανόνες του παιγνιδιού που οδήγησε στη σημερινή τραγωδία.
Εμείς θα αλλάξουμε τους κανόνες.
Γι' αυτό το ξεκαθαρίζω: οι εκλογές δεν θα είναι το τέλος αλλά η αρχή μιας μεγάλης πορείας.
Ξέρουμε ότι η πορεία αυτή θα είναι δύσκολη. Ξέρουμε ότι ορισμένοι θα αντιδράσουν.
Από αυτούς που έχουν καλομάθει να έχουν τη εξουσία τσιφλίκι τους και το κράτος πελάτη τους.
Αυτοί που τρέμουν στην ιδέα, να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ και να τους πει : «Το πάρτι τελείωσε. Από εδώ και στο εξής θα υπάρχουν κανόνες και μοναδικό μας κριτήριο το συμφέρον του λαού και του τόπου.»
Θα αντιδράσουν λοιπόν, για αυτό και φοβερίζουν και απειλούν.
Αλλά ο κόσμος πλέον δεν τρώει κουτόχορτο.
Και εμείς δε πρόκειται να φοβηθούμε.
Γιατί συγκροτούμε μια παράταξη νέα αλλά με βαθιές ρίζες στο έδαφος της Ιστορίας.
Έχουμε αξίες σφυρηλατημένες στους αγώνες και στις θυσίες του λαού μας.
Εμάς δε μας εμπνέουν τα κατορθώματα των χρηματιστών, αλλά τα κατορθώματα του λαού μας και των ηρώων του.
Όπως ο Άρης, ο Μπελογιάννης, ο Πέτρουλας, ο Λαμπράκης.
Ερχόμαστε από μακριά και είμαστε καλά εξοπλισμένοι σε ήθος, σε ιδέες, σε αποφασιστικότητα, σε πείρα, σε μόρφωση.
Πατάμε σε γερό σανίδι. Και το σανίδι αυτό είναι η θέληση, η συμμετοχή, η δράση της κοινωνίας.
Αυτή είναι η μεγάλη δύναμη που μας στηρίζει.
Η δύναμη που μας ελέγχει.
Αυτή είναι η μεγάλη δύναμη που έφερε την Ελλάδα και τον ΣΥΡΙΖΑ στο κατώφλι της μεγάλης ανατροπής.
Οι ευρωπαϊκές εκλογές του περασμένου Μάη, ήταν μια πρώτη μεγάλη καθαρή νίκη.
Ο λαός απαίτησε αλλαγή πολιτικής και διέξοδο από την κρίση.
Από τότε όλοι το βλέπουν ότι το ρεύμα φουσκώνει κάθε μέρα και πιο πολύ.
Οι μνημονιακές δυνάμεις καταρρέουν όχι μόνο δημοσκοπικά, αλλά και ηθικά.
Γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ συσπειρώνεται καθαρά, η θετική πολιτική προσδοκία. Η ελπίδα και η προοπτική.
Στην Θεσσαλονίκη, πριν λίγο καιρό, καταθέσαμε την δική μας εναλλακτική πρόταση. Το κυβερνητικό μας σχέδιο.
Δεν παίξαμε με την ανάγκη του κόσμου να ακούσει αισιόδοξα μηνύματα.
Ούτε μείναμε στις καταγγελίες της σημερινής κατάστασης.
Δουλέψαμε για να κάνουμε την ελπίδα ρεαλιστικό πρόγραμμα που να απαντά στα άμεσα προβλήματα, χωρίς να παραγνωρίζει τις δυσκολίες και τους συσχετισμούς των δυνάμεων.
Και η κοινωνία αγκάλιασε το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.
Γιατί οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι στο κέντρο της προσοχής μας δεν είναι οι πλούσιοι και οι ισχυροί.
Οι άνθρωποι νοιώθουν ότι στο κέντρο της προσοχής μας είναι η φτώχεια.
Τα τεράστια κοινωνικά και ανθρωπιστικά προβλήματα.
Τα νοικοκυριά και τα μικρά μαγαζιά.
Η ανεργία που μαστίζει τον τόπο.
Αυτό η κοινωνία το καταλαβαίνει. Και γι αυτό συσπειρώνεται γύρω μας.
Σε μια πλατειά κοινωνική συμμαχία για την ανατροπή, το ξήλωμα, την κατάργηση, του Μνημονιακού καθεστώτος
Και την υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης.
Στην αρχή, οι αντίπαλοί μας έσπευσαν να βαφτίσουν παροχές, τα μέτρα για τη σωτηρία της χώρας και των ανθρώπων.
Στη δική τους λογική το να μη πεθαίνουν από τη πείνα, να μην αυτοκτονούν από την απόγνωση, να μη ζουν στο σκοτάδι και να ξεπαγιάζουν το χειμώνα, χιλιάδες φτωχά νοικοκυριά, είναι φαίνεται παροχή πολυτελείας.
Όταν κατάλαβαν ότι τα επιχειρήματα τους δεν είναι πειστικά, άλλαξαν τροπάριο και άρχισαν να ακολουθούν ασθμαίνοντας, τη δική μας ατζέντα.
Τόσο πολύ άτσαλα όμως που φτάνουν στο σημείο - για να χρησιμοποιήσω και μια έκφραση προσφιλή στο λεξιλόγιο της νέας γενιάς του διαδικτύου – φτάνουν στο σημείο του «τρολ».
Πως αλλιώς να σχολιάσει κανείς τη νέα γραμμή της κυβέρνησης, ότι ο κος Σαμαράς και ο κος Βενιζέλος έγιναν αντιμνημονιακοί που βγάζουν τη χώρα από το μνημόνιο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ «μας γυρίζει στα μνημόνια».
Τι άλλο να πει κανείς πέρα από το ότι το Μέγαρο Μαξίμου, μην έχοντας πια άλλο επιχείρημα άρχισε να «τρολάρει» ασυστόλως.
Αλλά δικαίωμά τους είναι να τρολάρουν όσο θέλουν, ας μη νομίζουν όμως ότι μπορούν να πείσουν έτσι κανέναν.
Ούτε τα δικά τους στελέχη δε πείθουνε, όχι τον ελληνικό λαό που τέσσερα χρόνια τώρα υποφέρει και δε ξεχνάει έτσι εύκολα.
Δε ξεχνάει ότι ο κος Σαμαράς το 2011 έταζε Ζάππεια και αργότερα έβαλε την υπογραφή του, φαρδιά πλατειά στις απαιτήσεις της κας Μέρκελ.
Δε ξεχνάει ότι στις εκλογές του 2012, έταζε 18 σημεία σκληρής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και αργότερα πήγε στο Βερολίνο για να ζητήσει άφεση αμαρτιών, δηλώνοντας: «ουδείς αναμάρτητος».
Και ακόμη περισσότερο δε ξεχνάει ότι μόλις πριν λίγους μήνες, πριν τις ευρωπαϊκές εκλογές, υπόσχονταν ότι μέχρι τέλους καλοκαιριού θα έχει έρθει η οριστική ρύθμιση στο πρόβλημα του δημόσιου χρέους.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
φίλες και φίλοι
Η κυβέρνηση των Μνημονίων βουλιάζει και αυτό είναι πια ανεπίστρεπτο.
Αυτό σήμερα το καταλαβαίνουν οι πάντες.
Όσο και να καταφεύγουν στις φούσκες, στα ψέματα, σε μια πελώρια μυθοπλασία που αναπαράγεται διαρκώς και από τα Μέσα Ενημέρωσης για να πείσουν τους Έλληνες ότι ζουν μια ιστορία επιτυχίας.
Η αλήθεια είναι τόσο πεισματάρα που οι φούσκες δεν κρύβονται.
Φούσκα αποδείχτηκε το Παρίσι.
Όπου πήγανε υποτίθεται συμβολικά για να κηρύξουν το τέλος των Μνημονίων.
Και γύρισαν δαρμένοι και φορτωμένοι με περισσότερες απαιτήσεις από την τρόικα.
Φούσκα αποδείχτηκε η παρουσία του κ. Σαμαρά στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Η οποία έσκασε μάλιστα στα μούτρα των απογοητευμένων βουλευτών του, που έμειναν με τον ΕΝΦΙΑ στο χέρι.
Φούσκα αποδείχτηκε το ταξίδι του κ. Σαμαρά στην Μέρκελ.
Όπου πήγε για να αναστρέψει το φιάσκο της Διεθνούς Έκθεσης.
Και γύρισε με την εντολή να κάνει τα μαθήματά του.
Φούσκα αποδείχτηκαν και οι κόκκινες γραμμές απέναντι στην τρόικα.
Μπροστά στην οποία οι Έλληνες υπουργοί προσέρχονται με το κεφάλι κάτω για να διαπραγματευτούν το δικό μας αύριο.
Φούσκα και κύκνειο άσμα τους θα αποδειχτεί και η συζήτηση που προκαλούν για να πάρουν ψήφο εμπιστοσύνης.
Έχει βέβαια και την αστεία πλευρά του αυτό. Ζητούν ψήφο εμπιστοσύνης από τους βουλευτές τους επειδή οι ίδιοι δεν εμπιστεύονται τους βουλευτές τους.
Κανονικά θα έπρεπε οι βουλευτές της να ζητούν από την κυβέρνηση αποδείξεις ότι τους εμπιστεύεται.
Εκβιάζουν μια κάποια πειθαρχία στο ίδιο τους το στρατόπεδο που διατρέχεται από γκρίνιες, νευρικές κρίσεις και κινήσεις του τύπου ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Και την ίδια στιγμή, διατείνονται ότι η συγκυβέρνηση αποτελεί πυλώνα σταθερότητας για τη χώρα!
Εμείς λέμε λοιπόν ότι η ψήφος που ζητάνε από τους ίδιους τους βουλευτές τους δεν είναι ψήφος εμπιστοσύνης. Είναι ψήφος αγωνίας. Την αγωνία τους παρατείνουν. Και αυτό μόνο για λίγες εβδομάδες.Όμως στην Ελλάδα έχουμε ακόμα δημοκρατία. Τραυματισμένη από τις πολιτικές των μνημονίων, αλλά ζωντανή.
Αυτή τη δημοκρατία ο λαός και η νεολαία του θα την υπερασπιστούν, όπως ορίζει το Σύνταγμα της χώρας. Και στη δημοκρατία καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί, αν δεν έχει την στήριξη της κοινωνικής πλειοψηφίας. Στη δημοκρατία καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να ξηλώνει, να καταστρέφει, να συναινεί σε δεσμά της χώρας και των ανθρώπων, ερήμην του λαού.
Γι αυτό βρίσκω την ευκαιρία να το ξεκαθαρίσω:
Την ψήφο εμπιστοσύνης δεν την δίνουν οι κυβερνήσεις στον εαυτό τους.
Την ψήφο εμπιστοσύνης την δίνει ο λαός.
Και την δίνει ανοιχτά και καθαρά, μέσα από τις εκλογές.
Αν θέλουν όντως ψήφο εμπιστοσύνης, αν διεκδικούν ψήφο εμπιστοσύνης, αν έχει κάποιο νόημα γι' αυτούς η εμπιστοσύνη του λαού, ξέρουν το δρόμο:
Ιδού η κάλπη, ιδού και το πήδημα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι
Η Ελλάδα της δημοκρατίας, της προόδου, της αντίστασης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, θα μιλήσει σύντομα.
Και θα μιλήσει πολύ αυστηρά σε όσους πίστεψαν ότι μπορούν να την ταπεινώνουν, να την περιφέρουν στον κόσμο δεμένη χειροπόδαρα και να επιδεικνύουν την τιμωρία της.
Η Ελλάδα της ανατροπής θα καταργήσει το καθεστώς του Μνημονίου.
Θα ανασυγκροτήσει την οικονομία της.
Θα στηρίξει την κοινωνική της συνοχή, ξεκινώντας από τους πιο αδύναμους και τους πιο ευάλωτους.
Και αυτό θα γίνει με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Και θα γίνει σύντομα.
Πολύ σύντομα!
Σας καλώ να είστε όλοι εκεί, στο μεγάλο ραντεβού της Ιστορίας και της ανατροπής.
Οι νέες και οι νέοι αυτού του τόπου στη πρώτη γραμμή του αγώνα για να ξανακερδίσουμε την αξιοπρέπεια, για να ξαναχτίσουμε μια πατρίδα με δικαιοσύνη, αξιοκρατία και προκοπή.
Γιατί χωρίς την ενέργεια, την ανιδιοτέλεια, την αμφισβήτηση, το εξεγερτικό πνεύμα, την αποφασιστικότητα της νέας γενιάς, καμιά αλλαγή δεν μπορεί να προχωρήσει.
Εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ, το νέο της πολιτικής, το αναζωογονητικό της κοινωνίας, θα είμαστε εκεί.
Για να παλέψουμε μαζί σας και μαζί με την Ελλάδα που είναι αποφασισμένη να διαπραγματευτεί στα ίσια με τους εταίρους της.
Που διεκδικεί μια δίκαιη διέξοδο στο ζήτημα του Χρέους.
Την διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του.
Διέξοδο, όχι μόνο για τον εαυτό της αλλά και για όλους τους λαούς της Ευρώπης.
Φίλες και φίλοι,
Χθες με πλησίασε μια γυναίκα και μου είπε : Δεν ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τώρα πια δεν έχω άλλη ελπίδα.
Τα μισά να κάνετε από αυτά που είπατε στη Θεσσαλονίκη θα είμαι ευχαριστημένη.
Της απάντησα : Εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους.
Στη Θεσσαλονίκη δεν μοιράσαμε υποσχέσεις, μοιράσαμε ευθύνη.
Δεν είπαμε όσα θέλουμε, άλλα όσα μπορούμε να κάνουμε.
Και σήμερα έχουμε ήδη μετατρέψει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης σε νομοσχέδια, έτοιμα να κατατεθούν είτε κατά τη τρέχουσα περίοδο, είτε πολύ περισσότερο αμέσως μετά τη νίκη του λαού μας στις επόμενες εθνικές εκλογές, που θα δώσουν ισχυρή εντολή διακυβέρνησης στον ΣΥΡΙΖΑ και τους συμμάχους του.
Και σήμερα σας διαβεβαιώνω μετά λόγου γνώσεως.
Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης θα είναι ο κορμός των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας που θα συγκροτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά την ισχυρή εντολή του λαού μας.
Προγραμματικές δηλώσεις που θα υλοποιηθούν, θα γίνουν νόμοι της Ελληνικής Δημοκρατίας, πριν και ανεξάρτητα από τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τελεία και παύλα.
Γιατί στο δίλημμα: Μνημονιακό καθεστώς ή πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Ο λαός μας θα δώσει στις κάλπες σαφή και ξάστερη απάντηση, με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Και αυτή η απάντηση θα είναι για μας εντολή αδιαπραγμάτευτη και αναπαλλοτρίωτη.
Νέες και νέοι του ΣΥΡΙΖΑ, μπείτε μπροστά σε αυτόν τον ωραίο αγώνα.
Και καλέστε τη γενιά σας να ηγηθεί, να πάρει στα χέρια της την υπόθεση της ανατροπής.
Να δώσει μαζί μας τον αγώνα για ζωή και αξιοπρέπεια.
Να πρωτοστατήσει στο πεδίο της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Να κλείσει τον δρόμο στο φασισμό, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία.
Καλούμε τους νέους ανθρώπους, αγόρια και κορίτσια, να μπολιάσουν τους κοινωνικούς αγώνες με τα δικά τους χαρακτηριστικά: την ορμή, την θέληση, την αποφασιστικότητα. Την αισιοδοξία.
Για μια ζωή με ελευθερία, δημοκρατία, αξιοπρέπεια.
Θα νικήσουμε!
Γεια σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου