Το στερνό αντίο στο σύντροφο Σωτήρη Σιώκο

Του    Φίλιππου Νικολόπουλου

Α/τή καθηγητή Κοινωνιολογίας 

Παν/μίου Ινδιανάπολης, δικηγόρου

Σαν κεραυνός έπεσε ανάμεσά μας η είδηση του ξαφνικού θανάτου του σ. Σωτήρη Σιώκου. Ο σύντροφος κυριολεκτικά έπεσε επί των επάλξεων. Έσβησε καθώς πήγαινε για μια ακόμη φορά για εκπλήρωση κομματικού καθήκοντος, για συμμετοχή σε μια ακόμη πολιτιστική εκδήλωση που καλυπτόταν από το τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ.

   Συνεπής κομματικός ο σ. Σωτήρης είχε ταυτίσει τη ζωή του με την πορεία του σοσιαλιστικού κινήματος της χώρας μας . Ως συνδικαλιστής, ως κομματικό στέλεχος, ως επικεφαλής του τμήματος  Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ με ανιδιοτέλεια και ακατάπαυστη ενεργητικότητα έπραττε πάντα το καλύτερο για την εκπλήρωση της αποστολής του. Τα ζητήματα πολιτισμού ήταν πάντοτε η προτεραιότητά του κι είχε πάντα ανεπτυγμένη τη συνείδηση ότι δεν υπάρχει πραγματικό σοσιαλιστικό όραμα χωρίς πολιτιστικό πλούτο και ανθρωπιά . Κι αυτό το έδειχνε στη καθημερινή του ζωή και στη συμπεριφορά του προς τους συντρόφους του και προς όλο τον κόσμο. Πάντα με μια καλή κουβέντα για όλους, πάντα με ευαισθησία απέναντι σε λεπτά ζητήματα που θα μπορούσαν να πληγώσουν τον άλλον ανεξάρτητα πολιτικών τοποθετήσεων , πάντα ευγενής και καλοσυνάτος .

   Όταν άνθρωποι, όπως ο Σωτήρης Σιώκος, φεύγουν, το κόμμα και το κίνημα γίνονται φτωχότερα. Θα κρατάμε όμως άσβηστη μνήμη για την παρουσία, τη δράση και την προσφορά του , μνήμη που θ’αποτελεί σημαντικό μέρος του άφθαρτου συλλογικού ηθικού πλούτου του κόμματος και ευρύτερα του σοσιαλιστικού μας κινήματος.

   Σωτήρη θα είσαι πάντα μαζί μας σ’όλους τους συλλογικούς μας αγώνες για αδιάκοπο πολιτιστικό εμπλουτισμό του κινήματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.